การติดเชื้อในปอดของผู้ป่วยเบาหวาน ที่พบมากคือวัณโรคปอด ผู้ป่วยเบาหวานอาจมีอาการไอเรื้อรัง อ่อนเพลีย มีไข้ เบื่ออาหารและน้ำหนักลด การรักษาให้ทำตามคำแนะนำของแพทย์คือกินยาให้ครบถ้วนตามที่แพทย์สั่งก็จะทำให้อาการดีขึ้น
การติดเชื้อบริเวณใต้ผิวหนัง มักเกิดการอักเสบบริเวณชั้นผิวหนังจนเป็นตุ่มฝี ตุ่มหนอง ควรติดตามผลการรักษาอย่างใกล้ชิด หากปล่อยปละละเลยอาจทำให้ภาวะการติดเชื้อที่ผิวหนังลุกลามไปได้อย่างรวดเร็ว
ภาวะเนื้อตายเน่าของผู้ป่วยเบาหวาน เกิดจากการที่ผู้ป่วยเบาหวานได้รับอุบัติเหตุเล็กน้อยจนเกิดบาดแผลแล้วมีอาการอักเสบ บวมแดง ปวดและอาการจะเป็นมากขึ้นจนแผลกลายเป็นสีดำหรือเกิดเป็นตุ่มน้ำ ภาวะเนื้อตายเน่านี้มีอันตรายมากควรเข้ารับการรักษาในโรคพยาบาลโดยทันที
ภาวะที่หูชั้นนอกของผู้ป่วยเบาหวานติดเชื้ออย่างรุนแรง (Malignant Otitis Externa) จะมีอาการปวดจากการอักเสบของหู มีหนองหรือน้ำเหลืองและเชื้อโรคจะกินลึกลงไปถึงชั้นกระดูกอ่อนบริเวณรอบๆช่องหู อาจลุกลามเข้าไปถึงเยื่อหุ้มสมองและกะโหลกศีรษะจนทำให้เสียชีวิตได้
การติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะของผู้ป่วยเบาหวาน ทำให้มีอาการปัสสาวะแสบ ปัสสาวะครั้งละน้อยๆแต่บ่อย ปัสสาวะขุ่น ปวดท้องน้อย ในผู้ป่วยเบาหวานบางรายอาจมีอาการไข้ หนาวสั่น ปวดหลังหรือปวดเอว อาเจียนและลุกลามจนกรวยไตอักเสบเฉียบพลันได้.